terug naar ho chi minh stad

Goede morgen

om 5.45 uur werden we dus gewekt. Al was ik al lang wakker. Om 3.30 uur begon er namelijk ergens in dit lokale dorp een haan te kraaien en om 5 uur kwam er een soort van vietnamees muziekje uit de luidsprekers die overal in het dorp hingen. Ach ja......ik ben allang blij dat ik hier niet hoef te wonen. Het was een mooie ervaring weer....gelukkig niet zo schokkend als in Sapa. Na het ontbijt moesten we weer 15 min lopen naar een aanlegplaats waar onze boot zou aanmeren. Onder weg heb ik weer genoten van de omgeving. Zo primitief ook hier. Al die kleine huisjes met al die bedreivigheid eromheen. Rennende kindjes, honden en kippen. Overal koeien. Echt super! Eenmaal op de boot vaarden we richting de drijvende markt. Daar aangekomen keken we onze ogen uit. Op allerlei boten werd er van alles verkocht. Zo kwam er een bootje voorbij met ewn vrouwtje die dampend hete koffie verkocht maar ook ijskoffie. Pap en ik hadden wel zin in koffie. Ik heb zelden zulke lekkere koffie gehad haha. Er werd fruit en groente verkocht. Daarnaast kwamen er kleine bootjes voorbij met grote pannen noodles en rijst. Kleding werd er ook verkocht. Het was echt een leuke ervaring. Na de markt meerden we aan bij een soort van restaurantje. Je kon hier noodles bestellen. Achter het restaurantje werd er met de hand noodles gemaakt. Je kon het hele proces zien. Hoe de meel werd gemaakt en hoe uiteindelijk een machine de grote plakken meel fijnsneed tot noodles. Na ongeveer 45 min vaarden we verder en meerden we uiteindelijk aan bij een mooie bloementuin. De mooiste jungleplanten en bloemen kon je hier zien. Daarnaast was er ook hier een klein restaurant. Alleen werd hier geen noodles geserveerd maar....padden en waterslangen! Er stond een barbeque en op de grond naast de barbeque stond er een emmer met levende slangen. Wij zagen hoe er een levende slang op de barbeque werd gelegd.....zo zielig! We konden er niet naar kijken. Op de barbeque lagen ook een aantal padden. Met de gids liepen we door de tuin en hij legde ons uit hoe rijst verbouwd wordt. Vietnam is na Thailand en India de grootste rijstexporteur ter wereld. Alleen verdienen de arme boeren heel weinig met het verbouwen van rijst. Zo zielig....want het is kei hard werken! Om 12 uur zijn we met de boot naar de haven gevaren vanwaar we met de bus terug zouden rijden naar Ho Chi Minh stad. Onderweg zijn we gestopt om te lunchen. om 17 uur waren we weer terug in de stad. We zijn gaan douchen en daarna voor de laatste keer de stad in gegaan om te eten en koffie te drinken. Morgen gaan we om 8.30 uur met de taxi naar de luchthaven. Om 11.05 uur vertrekt onze vlucht richting Moskou. Om 22.15 uur landen we uiteindelijk in Amsterdam.

Wat een geweldige vakantie was dit! Mede ook omdat we deze vakantie met het hele gezin beleefd hebben! En echt waar....Vietnam is een geweldig land. De natuur is overweldigend...vooral in het noorden van vietnam! Daarnaast heeft vietnam veel verschillende etnische minderheden.....maar liefst 54 en ze hebben allemaal hun eigen taal! Vietnam heeft een rijke geschiedenis.....ook een treurige geschiedenis. Maar dat maakt Vietnam ook heel interessant. De bevolking is trots op haar afkomst....de mensen zijn lief en oprecht! Daarnaast heeft vietnam een aantal lieflijke stadjes....denk aan Hoi An en Dalat. de stranden en azuurblauwe zee zijn ook erg de moeite waard!

Het backpacken met het hele gezin is echt goed gegaan. We hebben wat afgelachen maar ook gediscussieerd af en toe. Maar altijd kwamen we uiteindelijk tot een gezamelijk compromis. Daar ben ik erg trots op! Dus bij deze....op naar de volgende vakantie met zijn allen!!

Mekong Delta

Hallo weer

vanmorgen zaten we weer om 8 uur in de bus. We zouden eerst drie uur rijden. Om 11 uur kwamen we bij een kleine haven en stapten we in een kleine boot met nog 12 andere toeristen. We zouden ongeveer ander half uur over de mekong varen. Tussendoor zouden we aanmeren bij kleine gemeenschappen. Hier kregen we te zien hoe er met de hand rijstpopcorn en andere lekkernijen van o.a. rijst en caramel worden gemaakt. We mochten ook telkens alles proeven. We kregen ook te zien hoe er van honing een bepaalde gelij wordt gemaakt die gebruikt kan worden bij bepaalde aandoeningen. Daarna vaarden we naar een plek waar onze lunch geserveerd werd. Uiteindelijk stopten we bij een klein dorpje langs de Mekong rivier. Hier kregen we thee aangeboden en fruit. Ondertussen voerde de lokale bevolking een act voor ons op. Daarna vaarden we met een heel klein bootje door smalle vertakkingen van de mekong langs kleine huisjes en werden we uiteindelijk afgezet bij onze eigen boot. Om 15 uur zaten we weer in de bus. We moesten nu nog 2 uur rijden naar het dorp langs de mekong waar we zouden overnachten. De toeristen die maar 1 dag hadden geboekt reden terug naar Ho Chi Minh. In het dorp aangekomen moesten wij met zijn vieren en nog twee andere toeristen te voet verder. Wij hadden namelijk een nacht in een homestay geboekt. Dit betekent dat je bij de lokale mensen thuis slaapt. De andere toeristen in de bus hadden gewoon een hotel geboekt in het stadje. Frances wilde toch echt een keer een homestay mee maken. We dachten....dan hebben we deze vakantie echt alles uitgeprobeerd. We liepen ongeveer 15 minuten door een jungleachtige omgeving op een smal pad. Aan weerszijden van het pad stonden kleine huisjes her en der verspreid. Overal liepen kippen en honden. Je voelde echt dat je in een soort kleine gemeenschap rondliep. Kleine kindjes riepen vanuit de huizen HELLO. Zo lief. Ze vonden het geweldig om ons te zien. De mensen keken ons vanuit hun huizen nieuwsgierig na. Ze zwaaiden als ze zagen dat je terugkeek. Uiteindelijk kwamen we bij het huis aan waar we zouden overnachten. Onze gids was onze tolk. In het huis was er al een gezin uit Singapore aanwezig. Zij hadden hier ook een nacht geboekt. Er werd een maaltijd voor ons bereidt. Ondertussen kletsten we met het gezin uit Singapore en de andere twee toeristen. Een Italiaan en een meisje uit Tjechie. Het werd al snel donker. Je merkt hier dat er echt niks is in de omgeving. Gelukkig hadden we een heel gezellig gezelschap. Om 21 uur werden we naar ons slaap verblijf gebracht. Tja....het was heel basic.....snel slapen maar. Gelukkig hangt er wel een klamboe boven de bedden! Want de kamers zijn niet echt luchtdicht ofzo....insekten kunnen makkelijk binnen komen. De muren zijn wel van cement...maar daar is dan ook alles mee gezegd. Ach....we kunnen er om lachen. Morgen worden we alweer om 5.45 uur gewekt. We gaan namelijk naar de drijvende markt en die is tussen 6 en 7 op de Mekong. Tot morgen.....onze laatste dag alweer van deze onvergetelijke vakantie!

ho chi minh city

vanmorgen zaten we om 8 uur in de bus op weg naar Co Chi. in dit stadje bevinden zich de tunnels die tijdens de Vietnam oorlog door de Vietcong gegraven zijn. Het tunnel stelsel is 250 km lang. Moet je nagaan! De rit naar Co Chi duurde ongeveer 3 uur. Daar aangekomen werden we door onze gids over het terrein geleidt. Het was echt indrukwekkend. Het tunnels stelsel is echt heel nauw. Ze hebben bepaalde delen breder gemaakt zodat toeristen er in kunnen om zelf te voelen hoe het is. Jeetje ik ben het tunnelstels wel ingegaan maar ik ben niet tot het einde gekropen. Ik ben er al eerder uitgegaan. Op zich heb ik geen last van claustrofobie...maar ik kreeg het echt te benauwd! Het is echt knap hoe de Vietcong de Amerikanen steeds hebben weten te misleiden. Je merkt hier wel duidelijk dat ze hier alleen de kant van de Vietcong duidelik laten zien en dat ze tegen de Amerikanen zijn. Zeker ook in het filmpje dat we aan het einde van de tour te zien gregen. Daarin komt echt dat communistische naar voren. Natuurlijk hebben de Amerikanen ook veel schuld, maar de Vietcong waren ook wel rotzakken naar mijn mening. Ach de waarheid zal wel ergens in het midden liggen. Ik vind het allemaal wel erg schokkend en treurig! Om 13 uur zijn we weer terug gereden naar Ho Chi Minh en werden we afgezet bij het oorlogsmuseum. Hier hebben we drie uur doorgebracht. Pffffffff wat vermoeiend al die ellende......ik ben altijd erg geinteresseerd en wil veel weten......maar het is ook erg confronterend. Net zoals de killing fields in Pnom Penh vorig jaar. Ook in het museum laten ze duidelijk de slechte kant van Amerika zien.....alsof alleen zij de slechterikeN zijn. Heel logisch natuurlijk maar ook wel treurig. Erg moe kwamen we uiteindelijk in ons hotel aan. We hebben allemaal gedoucht en daarna zijn we uitgebreid in de stad gaan eten. het is Tam haar laatste avond. Om 22 uur pakt zij een taxi naar de lichthaven. Tijdens het koffie drinken werden we allemaal al wat stiller. Echt niet leuk dat ze twee dagen eerder weg moet. Maar ja het is niet anders. Om 22 uur hebben we haar uitgezwaaid en daarna zijn we allemaal verdrietig naar bed gegaan. Morgen moeten we weer vroeg opstaan. We gaan dan twee dagen naar de Mekong Delta.

ho chi minh city

Vanmorgen hebben we vroeg ontbeten. We werden op tijd opgehaald voor onze busreis naar Ho Chi Minh stad. Daar kwamen we om 13 uur aan. Mijn god wat een drukte. Deze stad heeft 10 miljoen inwoners. En deze inwoners hebben gezamelijk 6,5 miljoen scooters!! Je weet gewoon niet wat je ziet......het is een grote mierenhoop aan scooters! We hebben onze spullen in het hotel gelegd en we zijn meteen in de stad koffie gaan drinken. Daarna zijn mam, Tam en ik gaan shoppen in de stad. Pap en frances wilden liever in het hotel blijven. Om 18.30 uur zijn we naar de haven gegaan. We zouden gaan dineren op een boot en tegelijk een stuk over de rivier gaan varen. We vonden de vaartocht op zijn zachts gezegd teleurstellend. We hadden verwacht dat we langs de stad zouden varen....maar we hebben niks van de stad gezien. Maar ja....de ervaring was wel leuk. Na de tocht zijn we koffie gaan drinken bij de Starbucks. Tam had ontzettend veel zin in cheese cake namelijk. Morgen gaan we om 8 uur naar de tunnels van Co Chi. dit moet erg indrukwekkend zijn. In ieder geval vind ik het erg interessant om in het echt te zien hoe de Vietcong zich hier schuilhielden voor de Amerikanen tijdens de oorlog. Tot morgen!

Mui Ne

Hallo!

vanmorgen zijn we al vroeg gaan ontbijten. Om 8 uur zaten we op de scooter. Eerst zijn we naar een vissersdorpje gereden. In dit dorpje heb je een mooie kleine boulevard die uitkijkt op een kleine haven en de zee. het uitzicht is prachtig. De haven ligt vol met gekleurde vissersbootjes! Al die kleuren in die schitterend blauwe zee! Echt een plaatje. Daarna zijn we naar de witte zandduinen gereden. De weg ernaartoe was mooi. We reden veel langs de zee. de omgeving hier lijkt een beetje op noord afrika. Allemaal duinen in tinten wit, oranje en rood. Heel apart. De witten zandduinen waren ook echt wit. Er lag een meer bij dat er nog blauwer uitzag door dat contrast met de witte duinen. op de terugweg gingen we langs de rode zandduinen. Die vonden we allemaal niet zo indrukwekkend. Rond 13 uur zijn we bij een eettentje langs de zee gestopt om wederom calamaris te eten. S'middags hebben we lekker bij ons zwembad en aan de zee gezeten. Rond 18 uur zijn we op de scooter geklommen en zijn we weer naar ons italiaans restaurantje gereden. Daarna hebben we de scooters ingeleverd en hebben we zelf koffie gemaakt en dat opgedronken op het terrasje voor onze kamers. Dit is alweer de laatste avond in Mui Ne. Morgen vroeg worden we om 7.40 uur opgehaald en rijden we naar onze laatste bestemming...Saigon....oftewel Ho Chi Minh stad.

Mui Ne

Vanmorgen hebben we lekker uitgebreid ontbeten. Heerlijk die tropische warmte.....daar word ik echt blij van. Vandaag hebben we niks gedaan. We hebben lekker aan het strand gelegen en bij het zwembad gezeten. Gewoon hoe Francesco dat noemt....lekker chillen. Tussen de middag zijn we in een tentje kalamaris gaan eten en rond 18 uur zijn we naar de scooter verhuur gelopen. We willen morgen naar de rode en witte zandduinen. Die liggen op 20 en 45 km afstand van Mui Ne. In Dalat is het scooter rijden ons bevallen, dus hebben we besloten om dit hier weer te doen. We kregen meteen drie scooters mee. Hiermee reden we gelijk naar een Italiaans restaurant op ongeveer 4km afstand van ons hotel. Hier hebben we super gezellig gezeten. Daarna hebben we in een ander tentje koffie gedronken. Dit was echt een lekker relax dagje!

mui ne

Hallo weer. Vanmorgen zijn we nog even in Dalat geweest. We hebben in het centrum koffie gedronken en we zijn naar het meer gelopen. Om 13 uur gingen we naar het busstation. We zouden er vandaag 5 uur over doen om in Mui Ne te komen. We zaten in een gammele bus met alleen maar lokale mensen om ons heen. De busschauffeur had haast! Als een gek reed hij over de toch al erg slechte weg. Pap en mam zaten helemaal achterin en werden continu door elkaar geshaked. Uiteindelijk waren we rond 18 uur bij ons hotel. Mui ne stikt van de Russen. Dat was ons al snel duidelijk. We zitten in een klein en leuk opgezet complex. De tuin is echt mooi!! En de temperatuur hier is echt tropisch! We hadden allemaal erg veel zin in pizza dus we zijn gelijk op zoek gegaan naar een pizzeria. En we hebben warempel een goede gevonden. We hebben heerlijk gegeten! Daarna hebben we nog wat rond gelopen in de enige straat die Mui Ne rijk is. Mui Ne is wel echt typisch toeristisch. Je ziet resort na resort en toeristisch winkeltje na toeristisch winkeltje. Maar om even lekker te rusten en niks te doen is het prima.

Dalat

Vanmorgen moesten we ons om 7.30 uur melden in de lobby. We kregen allemaal een eigen scooter. Pap heeft een motor genomen. Er ging nog een stel uit Oostenrijk mee op een eigen motor. Daarnaast ging er nog een stel uit Australie mee. Zij zaten achterop bij twee gidsen. Een ander chinees meisje zat ook achterop bij een gids. Als laatste ging Rot mee. onze gids tijdens de hele tour en tevens de zoon van het hotel. Rot spreekt echt goed Engels! Dat is voor het eerst in vietnam moet ik zeggen. De meeste mensen mensen spreken het een beetje of helemaal niet. we zouden vandaag 120 km met de scooter gaan rijden. Eerst reden we 20 km door een mooi berglandschap en we stopten uiteindelijk in een klein dorp. Daar stapten we van de scooter en rot vertelde ons over het koopgedrag van de vietnamezen en legde ons uit hoe wij ons het beste konden gedragen in vietnam tijdens het winkelen. Hij bracht dit op zo'n leuke manier! Vietnamezen zijn schijnbaar de hele dag op de markt te vinden. Ze willen altijd alles vers kopen. Vandaar dat je altijd bedrijvigheid ziet op de lokale markten. Het probleem is alleen dat fruit en groente en andere koopartikelen in de ochtend altijd duurder zijn. Ga nooit in de ochtend shoppen....raadde Rot ons dan ook aan. Dit geldt niet alleen voor de toeristen maar ook voor de vietnamezen zelf. Op het einde van de dag gaan de prijzen omlaag. Hoeveel je kunt afdingen is altijd de vraag. Je moet afdingen.....maar je ziet vanzelf of je echt te weinig biedt. Na zijn uitleg gingen we met rot een lokale markt bezoeken en hij liet ons allerlei lokale dingen proeven.....zo lekker! Hij zei...tijdens deze tour neem ik jullie niet mee naar toeristen attracties, maar alleen maar naar lokale bezienswaardigheden. Het was zo leuk om tussen deze mensen te staan. Ook omdat zij het ook geweldig vonden om ons te zien. Rot legde ons uit dat de vietnamezen geen verjaardagen vieren maar juist de overlijdensdag van familieleden elk jaar. dit kan 60 jaar lang doorgaan. Hij zei bv dat hij al jarenlang bij zijn ouders thuis de overlijdensdag van zijn oma viert. iedereen komt dan bij elkaar en er wordt veel gekookt. Daarnaast neemt iedereen een presentje mee voor de overledene en dat wordt bij elkaar gelegd en uiteindelijk verbrand. De presentjes kun je op de lokale markten kopen. Het zijn allerlei voorwerpen gemaakt van gekleurd karton....heel grappig. Je zou denken dat het speelgoed is voor kinderen! Maar nee het zijn cadeautjes voor de overledene. Een heel mooi gebaar! Na de uitleg op de markt zijn we een stukje verder gereden en kwamen we uiteindelijk bij een krekelkwekerij. De mensen in zuid vietnam eten onder andere gefrituurde krekels. Zelfs de noord vietnamesen komen naar het zuiden om dit te zien. We kregen een schoteltje krekels met chili saus voor onze neus. Of we wilden proberen. Uiteindelijk hebben we bijna allemaal krekels gegeten. Ik vond ze nog lekker ook haha. Alleen Tam wilde echt niet proberen. het smaakt eigenlijk naar chips. Na deze lekkernij bezochten we een katoenweverij. Alles wordt hier nog met de hand gedaan. De vrouwen die hier werken, werken 7 dagen per week en 8 uur per dag in de weverij. Ze verdienen ongeveer 8 dollar per dag! Hierna zijn we naar de enige toeristische attractie van deze tour gegaan......een waterval. Na de waterval reden we door naar het dorp van Rot. Bij hem thuis zouden we een lunch krijgen. De tour is uniek omdat rot het vietnamees spreekt dat de mensen in noord vietnam spreken, omdat zijn moeder daar vandaan komt. Daarnaast spreekt Rot ook de taal van het dorp waar zijn vader vandaan komt. Hier in de centrale vallei wonen meerdere groeperingen die allemaal een eigen taal spreken. De vietnamezen uit het noorden kunnen deze talen niet verstaan. In heel vietnam zijn er 54 groeperingen met allemaal hun eigen taal. Omdat Rot zowel het normale vietnamees spreekt als de taal van het dorp, kan hij ons hier mee naartoe meenemen. Je ziet echt dat hij trots is op zijn land en cultuur. Hij spreekt zo goed engels omdat hij als jongen van 11 geadopteerd is door de familie van het hotel in dalat waar wij verblijven. Zij hebben hem de mogelijkheden gegeven om te gaan studeren. Zijn echte ouders in het dorp in de centrale hooglanden waar we dus zijn itvenodigd voor de lunch konden hem dit niet geven, omdat ze arm zijn. De lunch bij hem thuis was echt verrukkelijk!! Daarna heeft hij ons een paar uur het dorp mee in genomen en verteld over deze groepering en uiteindelijk klopte hij ergens aan en mochten we bij deze mensen in huis komen om verder te praten over deze mensen en hun gebruiken. Deze mensen zijn zo gastvrij. Het huis leek exact op dat van Yen in Sapa. Zo primitief. Eerst was er 1 vrouwtje thuis, maar al gauw kwamen er meer nieuwsgierige dorpelingen bij. Zo leuk! Rot stelde hen vragen via ons en allemaal tegelijk begonnen ze te antwoorden uit enthousiasme. Ze bleven hem ook maar vragen waarom hij Amerikanen had meegenomen. Ze begrepen maar niet dat blanke mensen ook uit andere landen kunnen komen. Ze weten niet eens waar europa ligt! Deze ervaring bij deze mensen was echt onvergetelijk! we zijn weer terug gelopen naar het huis van rot en we kregen allerlei soorten fruit om te proberen....allemaal uit hun eigen tuin. Daarna heeft hij ons nog een koffie plantage laten zien. Vietnam is de nummer twee koffie exporteur na brazilie! Dat heb ik nooit geweten! Rond 17 uur zijn we via een andere weg weer terug gereden naar Dalat, waar we om 19 uur aankwamen. Wat een geweldige dag met zoveel informatie!! We hebben echt genoten. Rot nodigde ons nog uit voor het diner in een lokaal tentje. Hij wilde ons vietnamese gerechten laten proeven. Zonder dat we het wisten hebben we kikkerdijen gegeten en slang! Mam eet bijna geen vlees, dus zij at er niet van. Ik heb alles gegeten en vond het ook lekker. Rot zei ons dat hij express van teboren niet had gezegd wat we zouden krijgen. Ze eten hier in zuid vietnam veel dieren! Ook honden! Heel erg. Dat kregen wij gelukkig niet omdat het schijnbaar heel duur is! Maar mensen houden hier ongeveer 4 jaar een hond als huisdier en eten hem/haar daarna op! Zo erg. Maar met name in de lokale dorpen gebeurt dit. Niet overal. Na het eten zijn we nog met Rot meegegaan naar een lounge bar waar hij elke avond zingt. We hebben hem en anderen horen zingen. Dit was wel grappig haha. Om 24 uur waren we terug in het hotel. Morgen om 13 uur vertrekt onze bus naar Mui Ne. Een badplaatsje in het zuiden van Vietnam.