vanmorgen zaten we om 8 uur in de bus op weg naar Co Chi. in dit stadje bevinden zich de tunnels die tijdens de Vietnam oorlog door de Vietcong gegraven zijn. Het tunnel stelsel is 250 km lang. Moet je nagaan! De rit naar Co Chi duurde ongeveer 3 uur. Daar aangekomen werden we door onze gids over het terrein geleidt. Het was echt indrukwekkend. Het tunnels stelsel is echt heel nauw. Ze hebben bepaalde delen breder gemaakt zodat toeristen er in kunnen om zelf te voelen hoe het is. Jeetje ik ben het tunnelstels wel ingegaan maar ik ben niet tot het einde gekropen. Ik ben er al eerder uitgegaan. Op zich heb ik geen last van claustrofobie...maar ik kreeg het echt te benauwd! Het is echt knap hoe de Vietcong de Amerikanen steeds hebben weten te misleiden. Je merkt hier wel duidelijk dat ze hier alleen de kant van de Vietcong duidelik laten zien en dat ze tegen de Amerikanen zijn. Zeker ook in het filmpje dat we aan het einde van de tour te zien gregen. Daarin komt echt dat communistische naar voren. Natuurlijk hebben de Amerikanen ook veel schuld, maar de Vietcong waren ook wel rotzakken naar mijn mening. Ach de waarheid zal wel ergens in het midden liggen. Ik vind het allemaal wel erg schokkend en treurig! Om 13 uur zijn we weer terug gereden naar Ho Chi Minh en werden we afgezet bij het oorlogsmuseum. Hier hebben we drie uur doorgebracht. Pffffffff wat vermoeiend al die ellende......ik ben altijd erg geinteresseerd en wil veel weten......maar het is ook erg confronterend. Net zoals de killing fields in Pnom Penh vorig jaar. Ook in het museum laten ze duidelijk de slechte kant van Amerika zien.....alsof alleen zij de slechterikeN zijn. Heel logisch natuurlijk maar ook wel treurig. Erg moe kwamen we uiteindelijk in ons hotel aan. We hebben allemaal gedoucht en daarna zijn we uitgebreid in de stad gaan eten. het is Tam haar laatste avond. Om 22 uur pakt zij een taxi naar de lichthaven. Tijdens het koffie drinken werden we allemaal al wat stiller. Echt niet leuk dat ze twee dagen eerder weg moet. Maar ja het is niet anders. Om 22 uur hebben we haar uitgezwaaid en daarna zijn we allemaal verdrietig naar bed gegaan. Morgen moeten we weer vroeg opstaan. We gaan dan twee dagen naar de Mekong Delta.