Vanmorgen moesten we ons om 7.30 uur melden in de lobby. We kregen allemaal een eigen scooter. Pap heeft een motor genomen. Er ging nog een stel uit Oostenrijk mee op een eigen motor. Daarnaast ging er nog een stel uit Australie mee. Zij zaten achterop bij twee gidsen. Een ander chinees meisje zat ook achterop bij een gids. Als laatste ging Rot mee. onze gids tijdens de hele tour en tevens de zoon van het hotel. Rot spreekt echt goed Engels! Dat is voor het eerst in vietnam moet ik zeggen. De meeste mensen mensen spreken het een beetje of helemaal niet. we zouden vandaag 120 km met de scooter gaan rijden. Eerst reden we 20 km door een mooi berglandschap en we stopten uiteindelijk in een klein dorp. Daar stapten we van de scooter en rot vertelde ons over het koopgedrag van de vietnamezen en legde ons uit hoe wij ons het beste konden gedragen in vietnam tijdens het winkelen. Hij bracht dit op zo'n leuke manier! Vietnamezen zijn schijnbaar de hele dag op de markt te vinden. Ze willen altijd alles vers kopen. Vandaar dat je altijd bedrijvigheid ziet op de lokale markten. Het probleem is alleen dat fruit en groente en andere koopartikelen in de ochtend altijd duurder zijn. Ga nooit in de ochtend shoppen....raadde Rot ons dan ook aan. Dit geldt niet alleen voor de toeristen maar ook voor de vietnamezen zelf. Op het einde van de dag gaan de prijzen omlaag. Hoeveel je kunt afdingen is altijd de vraag. Je moet afdingen.....maar je ziet vanzelf of je echt te weinig biedt. Na zijn uitleg gingen we met rot een lokale markt bezoeken en hij liet ons allerlei lokale dingen proeven.....zo lekker! Hij zei...tijdens deze tour neem ik jullie niet mee naar toeristen attracties, maar alleen maar naar lokale bezienswaardigheden. Het was zo leuk om tussen deze mensen te staan. Ook omdat zij het ook geweldig vonden om ons te zien. Rot legde ons uit dat de vietnamezen geen verjaardagen vieren maar juist de overlijdensdag van familieleden elk jaar. dit kan 60 jaar lang doorgaan. Hij zei bv dat hij al jarenlang bij zijn ouders thuis de overlijdensdag van zijn oma viert. iedereen komt dan bij elkaar en er wordt veel gekookt. Daarnaast neemt iedereen een presentje mee voor de overledene en dat wordt bij elkaar gelegd en uiteindelijk verbrand. De presentjes kun je op de lokale markten kopen. Het zijn allerlei voorwerpen gemaakt van gekleurd karton....heel grappig. Je zou denken dat het speelgoed is voor kinderen! Maar nee het zijn cadeautjes voor de overledene. Een heel mooi gebaar! Na de uitleg op de markt zijn we een stukje verder gereden en kwamen we uiteindelijk bij een krekelkwekerij. De mensen in zuid vietnam eten onder andere gefrituurde krekels. Zelfs de noord vietnamesen komen naar het zuiden om dit te zien. We kregen een schoteltje krekels met chili saus voor onze neus. Of we wilden proberen. Uiteindelijk hebben we bijna allemaal krekels gegeten. Ik vond ze nog lekker ook haha. Alleen Tam wilde echt niet proberen. het smaakt eigenlijk naar chips. Na deze lekkernij bezochten we een katoenweverij. Alles wordt hier nog met de hand gedaan. De vrouwen die hier werken, werken 7 dagen per week en 8 uur per dag in de weverij. Ze verdienen ongeveer 8 dollar per dag! Hierna zijn we naar de enige toeristische attractie van deze tour gegaan......een waterval. Na de waterval reden we door naar het dorp van Rot. Bij hem thuis zouden we een lunch krijgen. De tour is uniek omdat rot het vietnamees spreekt dat de mensen in noord vietnam spreken, omdat zijn moeder daar vandaan komt. Daarnaast spreekt Rot ook de taal van het dorp waar zijn vader vandaan komt. Hier in de centrale vallei wonen meerdere groeperingen die allemaal een eigen taal spreken. De vietnamezen uit het noorden kunnen deze talen niet verstaan. In heel vietnam zijn er 54 groeperingen met allemaal hun eigen taal. Omdat Rot zowel het normale vietnamees spreekt als de taal van het dorp, kan hij ons hier mee naartoe meenemen. Je ziet echt dat hij trots is op zijn land en cultuur. Hij spreekt zo goed engels omdat hij als jongen van 11 geadopteerd is door de familie van het hotel in dalat waar wij verblijven. Zij hebben hem de mogelijkheden gegeven om te gaan studeren. Zijn echte ouders in het dorp in de centrale hooglanden waar we dus zijn itvenodigd voor de lunch konden hem dit niet geven, omdat ze arm zijn. De lunch bij hem thuis was echt verrukkelijk!! Daarna heeft hij ons een paar uur het dorp mee in genomen en verteld over deze groepering en uiteindelijk klopte hij ergens aan en mochten we bij deze mensen in huis komen om verder te praten over deze mensen en hun gebruiken. Deze mensen zijn zo gastvrij. Het huis leek exact op dat van Yen in Sapa. Zo primitief. Eerst was er 1 vrouwtje thuis, maar al gauw kwamen er meer nieuwsgierige dorpelingen bij. Zo leuk! Rot stelde hen vragen via ons en allemaal tegelijk begonnen ze te antwoorden uit enthousiasme. Ze bleven hem ook maar vragen waarom hij Amerikanen had meegenomen. Ze begrepen maar niet dat blanke mensen ook uit andere landen kunnen komen. Ze weten niet eens waar europa ligt! Deze ervaring bij deze mensen was echt onvergetelijk! we zijn weer terug gelopen naar het huis van rot en we kregen allerlei soorten fruit om te proberen....allemaal uit hun eigen tuin. Daarna heeft hij ons nog een koffie plantage laten zien. Vietnam is de nummer twee koffie exporteur na brazilie! Dat heb ik nooit geweten! Rond 17 uur zijn we via een andere weg weer terug gereden naar Dalat, waar we om 19 uur aankwamen. Wat een geweldige dag met zoveel informatie!! We hebben echt genoten. Rot nodigde ons nog uit voor het diner in een lokaal tentje. Hij wilde ons vietnamese gerechten laten proeven. Zonder dat we het wisten hebben we kikkerdijen gegeten en slang! Mam eet bijna geen vlees, dus zij at er niet van. Ik heb alles gegeten en vond het ook lekker. Rot zei ons dat hij express van teboren niet had gezegd wat we zouden krijgen. Ze eten hier in zuid vietnam veel dieren! Ook honden! Heel erg. Dat kregen wij gelukkig niet omdat het schijnbaar heel duur is! Maar mensen houden hier ongeveer 4 jaar een hond als huisdier en eten hem/haar daarna op! Zo erg. Maar met name in de lokale dorpen gebeurt dit. Niet overal. Na het eten zijn we nog met Rot meegegaan naar een lounge bar waar hij elke avond zingt. We hebben hem en anderen horen zingen. Dit was wel grappig haha. Om 24 uur waren we terug in het hotel. Morgen om 13 uur vertrekt onze bus naar Mui Ne. Een badplaatsje in het zuiden van Vietnam.