Hallo Vanmorgen zijn we op tijd opgestaan. Ik wilde echt heel graag weg uit dit hostel. En we wisten sowieso dat we naar guatape wilden gaan. Daarnaast was het ook erg bewolkt en koud. Dus we besloten om rond lunchtijd te vertrekken naar guatape. Dit kleine dorpje ligt twee uur van Medelin af. We zaten met een aantal mensen in de gezamelijke woonkamer toen de eigenaar van het hostel, een Duitse jongen, ineens zei dat hij tot aanstaande zondag niet meer zou blowen. Ik vroeg hem waarom niet. Hij vertelde dat hij aanstaande zaterdag naar een ajahuasca ritueel zou gaan met nog een aantal mensen uit het hostel.mijn interesse was gewekt hihi. In san gil had een jongen ons ook verteld over dit ritueel en ik wilde hier graag aan mee doen. Alleen schijnen de medicijnmannen maar een aantal keer per jaar vanuit de jungle naar de steden te komen. Dus het is moeilijk om erachter te komen waar ze zijn en wanneer. Plus jij moet dan toevallig daar in de buurt zijn. Dus wij hebben er niet meer over nagedacht. Tot nu! De Duitse jongen zei dat wij ook mee konden aanstaande zaterdag als we dat zouden willen. Hij vertelde dat hij deze medicijnman goed kent. Hij heeft al een aantal keer meegedaan met het ritueel en alles wordt goed georganiseerd en iedereen wordt goed in de gaten gehouden. Deze man woont al een tijdje in het berggebied van Santa Elena. Hij gaat een aantal keer per jaar naar de jungle om het ajahuasca medicijn te maken. Petty en ik wilden deze ceremonie weleens meemaken. Dus we besloten om op vrijdag terug te komen naar het hostel, om zaterdagnacht mee te kunnen naar de ceremonie. En dan zouden we zondagnacht ook nog in het hostel slapen, omdat je na het ritueel schijnbaar heel moe bent. Ik was niet erg blij om terug te moeten naar dit hostel....maar ja je moet er wat voor over hebben hè! Nou rond 13 uur zijn we weer met de bus naar Medelin gegaan om daar de bus te kunnen nemen naar guatape. Rond 18 uur kwamen we aan in ons hostel. We waren meteen verkocht! Guatape is een super mooi dorpje en ons hostel keek uit op een meer omgeven door bergen. We voelden ons helemaal thuis! We hebben zelfs nog gevraagd of we hier een maand vrijwilligerswerk zouden kunnen doen, maar ze willen mensen voor minstens 2 maanden. En dat vonden we te lang, we hebben in het dorpje eten gekocht en we hebben lekker gekookt in het gezellige keukentje. Daarna zijn we vrij vroeg naar bed gegaan. We waren erg moe. Kus